SéMo

Artık soru sormaktan vazgeçip biraz RP'ye dönüştürmemiz lazım bu işi.Ama sen savunma işinde olduğun için savaş olmadığı sürece aktif olamayacaksın.Bu yüzden günlük işlerini anlatan RP'ler yazabilirsin.Bu işte terfi şansın da var.İki kademe düşünüyorum.Teknikleri öğrenmeye başla yeterli seviyeye gelince kariyer yapmaya başlayacaksın ve maaşın her terfinde artacak.

Günlük işler derken kendim bir rp mi yazacağım?
Bu da son sorum bu rp yi buraya mı yazacağım?

Tabiiki buraya yazıcaksın.Hava obasının genelinde sana karşı yapılan RP'lere cevap verirken de yazıcaksın tabii ama geneli burda olacak.

SéMo çok yorulmuştu. Bu sıralar zaman onun için çok yavaş işliyordu ve bir o kadarda acı... Yattığı yataktan kalktı. İçerisi oldukça bunaldıcı olmuştu. Balkonun kapısını açtı ve dışarı çıktı.Ay bütün büyüsüyle yine ışıldıyordu. Gördüğü kabuslardan bir türlü kurtulamamıştı. Bildiği bütün yöntemleri denemişti ama bir türlü başaramamıştı. Üstelik son yöntemi ormanda kalmak onun eğitimini yavaşlatmış ve ustasınıda kızdırmıştı. eğitime ne zaman başlayacağını bilmiyordu. Aslında hemen başlamak istiyordu ama ustası oldukça kızmışdı! tekrardan içeri girdi,yatağına baktı. Uykusu bastırmıştı ve oda zaten uykusuna karşı koymayacaktı. Yatmak için yatağa doğru hamle yapmasıyla birlikte zihninde bir şey belirdi. OLAMAZ!!! Yine başlamıştı işte!
Gece uykusunda gördüğü yetmiyormuş gibi aklına her geldiğinde beyni çatlıyacakmışcasına ağrımaya başlıyordu. Yere diz çöktü ve beyninin kafatasından fırlamasını engellemek istermişcesine başına ellerinin arasına aldı. Bütün gücüyle bağırmaya başlamıştı. Artık dayanamıyordu. Neredeyse delirecekti. Gördüğü kabuslar onu tamamen esir almıştı. Sadece geceleri değil artık günün her saatinde başının içinde bir şeyler dolanıyordu.Bu lanet şeye daha fazla tahammülü yoktu. Ne yapması,nasıl dayanması gerektiğini bir türlü bilmiyordu. Ürettiği çözümler vardı fakat bunlar çözüm olamamıştı. Daha fazla birşey bilmiyordu ki zaten yaşı daha 18'di ve daha ne bilebilirdi ki...
Bu böyle devam edemiyecekti. Gözle görülür bir şekilde eriyip gidiyordu.Kalbi tamamen bir ateş koruna dönüşmüştü.Bir çözüm bılması gerekiyordu.
Düşün,düşün,düşün,düşün....... Sonunda aklına bir çözüm yolu geldi. Baş Keşiş Yibi'ye danışacaktı. O baş keşişdi ve kendisinden daha deneyimliydi. Mutlaka bir çözüm bulurdu. Hızla odadan çıktı. Gecenin 2 sinde Yibi'ye doğru koşarak ilerledi. Bir yandanda tanrıya yalvarıyordu:
----> ''LÜTFEN BİR ÇÖZÜM BULSUN''

Baş keşiş durumu öğrenir öğrenmez onun yanına gitti.Ateşi yükselmişti iyice.Baş keşiş mothership'e bir görev verecekti.Panda zambağından hazırlanan ruhsal bir içecek hazırlayacaktı.Eğer bu işe yaramazsa Kuzey'deki su kabilesinden bir şifacı su bükücü çağırıp ona tedavi ettireceklerdi.Baş keşiş yapabileceği şeyi yapmıştı artık sadece sıcak çayla onu rahatlatmak kalmıştı.Bu sayede ruhunu ona açması kolaylaşacaktı.Panda zambağından yapılan bu içecek iki ruhun birbirini anlayışını kolaylaştırır.Bu şekilde yibi SéMo'nun ruhuna yardım etmeyi planlıyordu.Fakat mothership çabuk olmalıydı...

SéMo gördüğü kabusların anne ve babasıyla ilgili olduğunu biliyordu. Fakat asıl sorun bu kabuslardan nasıl kurtulacağıydı. Her geçen dakika daha fazla kötüleşiyordu. Üstelik bu lanet şey yüzünden eğitimine devam edemiyecekti...Morali %25 oranında düşmüştü ve bu gücünede etki ediyordu.
Artık daha fazla dayanacak gücü kalmamıştı ve elinden gelen herşeyi yapmıştı. Baş Keşiş'in dedikleri aklına geldi:-->''Panda zambağından hazırlanan ruhsal içecek''
Artık yapacak tek şey kalmıştı; mothership'in görevi tamamlaması için dua etmek.... Yoksa gerisini düşünmek bile istemiyordu!

SéMo mothership'in getirdiği panda zambağı ve papirüsten hazırlana içeceği içmeye başladı.Yibi bunu büyük bir itina ile hazırlamış olmasına rağmen bu bir ilaçtı ve tadı berbattı.SéMo bunu içerken az daha kusacaktı ama büyük bir sabırla hepsini yuttu.Yibi SéMo'nun ellerinden tuttu ve onu hipnotize etmeye başladı.SéMo tamamen bilincini kaybetti.Sonra yibi iki elini ortada birleştirdi ve sol eliyle sağ eli etrafında havayı döndürmeye başladı.Sağ elinden havadan bir eldiven oluşmuştu ve bu elini SéMo'nun kalbine dayadı.Hava kendi kendine dönmeye başladı ve yavaş yavaş yokoldu.Yibi simsiyah bir yolda yürümeye başladı.Sémo yu o karanlıktan çıkardı ve iyileşmesine devam etti.

Bugün SéMo için diğer günlerden farkı geçmişti. En başta gördüğü lanet kabuslardan kurtulmanın sevinci içindeydi. Üstelik eğitiminde geride kalmasına rağmen büyük bir hırs ile diğer hava bükücülere yetişmişti.
Kendisini bu lanetten kurtardığı için önce Yibi'ye daha sonra Mothership'e ne kadar teşekkür etse azdı.
Kendi kendine düşündü ve burada yakaladığı aile ortamından dolayı içinde bir his belirdi. Başlarda zorlansada daha sonra kendisi için yapılan bunca şey onun hava tapınağına ve arkadaşlarına bağlılığını oldukça arttırmıştı.
Odasına girdiğinde içeriyi iyice süzdü. Ortam oldukca güzeldi ve bunu daha yeni fark etmişti. Bugün bütün bu olanlardan sonra morali %10 artmıştı.
Öğrendiği teknilerden sonra oldukça yorulmuştu. Yatağa uzandığı anda gözleri kapandı ve rahat bir uykuya daldı...

Uzun bir aradan sonra rahat bir uyku geçiren SéMo gözleri şiş bir şekilde uyandı. Oldukca fazla uyumuş olmalıydı çünkü güneş baya yükselmişti.
Yattığı yerde doğruldu. Dik bir şekilde yatakta oturmaya başlamıştı. Bugün önemli bir gündü. Tam tamına 13 yıl önce bugün anne ve babasını son kez görmüştü. Pek fazla bir şey hatırlamıyordu ama yinede onun ailesiydi.
İçini bir hüzün kapladı birden... Güzel bir uykudan sonra bu olay moralini %25 düşürmüştü. Yataktan kalktı, elini yüzünü yıkadıktan sonra dışarı çıktı.
Biraz yalnız kalması gerekiyordu ve Tapınak dışında yürüyüşe gitmeye karar verdi. Yaklaşık 1 saat yürüdükten sonra kendini biraz toplamıştı. Kuzen Boby'nin dediklerini hatırladı:'' Durum ne olursa olsun kim olduğunu asla unutma!''
Birden aklına hava tapınağı nöbetcisi olduğu geldi. Hızla tapınağa girdi.
Üstelik bugün yeni bir teknikte öğrenmemişti. Eğitim alanına doğru koşar adımlarla ilerlemeye başladı...

SéMo artık yavaş yavaş bir hava bükücü özelliklerine sahip olmaya başlamıştı. İlk görevi bugün almış ve bitirmişti. Görev kolay geçmemişti ve bunun farkındaydı. Ateş kralıyla konuşmak onu beklediği kadar heyecanlandırmamıştı aksine sinirlerini tutmakta baya bi zorlanmıştı. Bi ara kralın aksi tutumlarına karşı lavları savaşarak almak aklına gelmişti fakat bu fikir deliceydi. Hem yeterince güçlü bir hava bükücü değildi hemde iki ulus arasındaki ilişkileri bozabilirdi.Ama o görevi büyük bir sabır ve azimle başarmıştı. Onun vermiş olduğu mutlulukla morali %5 arttı. Bugün çok yorulmutu ve uykusu gelmişti. Yatağa uzandığı zaman kalbinde bir boşluk hissetti. Evet bizon! Kendisinin bizonu olmadığını yeni farketmişti. Artık zmannın geldiğini düşündü. Bir bizon sahibi olma hayalleri ile yatağında dalıp gitti ve derin bir uykuya başladı....

Rahat bir uykudan sonra güzel bir kahvaltı yapan SéMo yeni bir gün için oldukça hazırdı. Artık planörüde olduğu için son derece memnundu. Planör ile ilk uçuşunu gerçekleştirmek için son derece heyecanlıydı. Planörü aldı ve doğruca tapınak girişine gitti. Alan boştu ve ilk uçuşu denemek için süper bir yerdi. Planörünü açtı ve hızla kendini girişden aşağı bıraktı. Başta paniklemesine rağmen sonradan işi çözdü ve planörü kontrolü altına aldı. Gerçekten mükemmel birşeydi uçmak. Hiç bizonla uçmaya benzemiyordu. Morali bir anda %10 arttı.
Birden tapınak girişinde bir hareketlenme görmüştü. Uzaktan seçemiyordu fakat biri Mothership olmalıydı. Yanında biri vardı ve onunla konuşuyordu. SéMo kafasını yanına çevirdiğinde başka biri daha olduğunu gördü ve OLAMAZ. Bir şey almıştı ve hızla uzaklaşmaya başlamıştı. Hemen tehlike borusunu çalmak için hızla iniş yaptı. Bütün gücüyle boruya nefesini doldurdu. SéMo adamı yakalamak istedi fakat planörde iyi değildi.İşi eline ayağına dolandırmamak için mothership'e bıraktı. Fakat oda birini yakalayabildi. Mothership kaçanın 1 planör ve 40 altınla kaçtığını söyleyip hızla Yibi'ye doğru koştu. Kendisi diğer suçlu ile başbaşa kalmıştı. Ama ne yapacağını çok iyi biliyordu. Kaçmaya kalkarsa üzerinde, öğrendiği bütün teknikleri acımasızca uygulayacaktı....

Yine zifiri karanlık kendini göstermişti. SéMo yatağa uzandığında düşünmeye başladı. Bugün çok kötü bir gün geçirmişti. Ne bir teknik öğrenmiş nede bir göreve gitmişti. Sadece bir olaya tanıklık etmişti. Orada yakaladığı adam öyee beklemişti. Kendisine saldırmasını çok isteyen SéMo, adamın bu korkak tavrı karşısında hayal kırıklığına uğramıştı ve zaten çok geçmeden usta Kakashi olaya el koymuştu. Yani heyecansız ve savaşsız bir gündü. Gözleri yumulurken yarının böyle geçmemesi için kendi kendine bi şeyler mırıldandı ve çok geçmeden uykuya daldı...